عجايب
هفتگانه جزو کلماتي است که ما از کودکي آن را مي شنويم اما تقريبا
هيچ کدام از ما نام اين عجايب را نمي دانيم. اما به راستي چرا
آنها را عجايب ناميده اند. اين هفت بناي باستاني از آن جهت که
انسان هاي قديم آنها را با کمک ابزارهاي بسيار
ابتدايي بنا نهاده اند و کاري مافوق دانش روزگار خود انجام داده
اند براي مردم بسيار عجيب به نظر مي رسند. در زير با اين عجايب
هفتگانه آشنا مي شويد. اهرام مصر
ساختن اهرام در سرزمين مصر به فرمان فرعون ها از سه هزار سال قبل
از ميلاد مسيح آغاز شد (حدود 5000 سال قبل) و آخرين آنها در سال
1800 قبل از ميلاد به پايان رسيد. هر فرعون براي خود هرمي مي ساخت
تا آرامگاه ابدي او باشد تا به اعتقاد مصريان زماني که روح به
بدن پادشاه برمي گردد بتواند در بدن او که موميايي مي شد جاي بگيرد
و فرعون دوباره بتواند زندگي را از سر بگيرد و به همين علت معمولا
بدن موميايي شده فرعون را در تابوتي که به شکل صورت او ساخته شده
بود قرار مي دادند و در کنارش مجموعه اي از لوازم زندگي، خوراک،
پوشاک و حتي کشتي اختصاصي اش را دفن مي کردند. هر هرم طي ده ها
سال و توسط صد ها هزار برده ساخته مي شد. قديمي ترين هرم مصر در
ناحيه ساکارا قرار دارد و بزرگترين و کامل ترين هرم
که جزو عجايب هفتگانه به شمار مي رود هرم خئوپس است که که در نزديکي
جيزه قرار دارد. اين هرم در حدود 13 جريب زمين مساحت دارد و ارتفاع
اصلي آن 148 متر بوده که به مرور زمان به 138 متر کاهش پيدا کرده
است. باغ هاي معلق بابل گفته مي شود که اين باغ ها توسط بخت النصر ساخته شد. وي بعد
از ويران کردن معبد سليمان در محل بيت المقدس کنوني در سال 600
قبل از ميلاد اين باغ هاي معلق را براي ملکه خود که دختر هوخشتر
پادشاه قدرتمند ماد بود بنا کرد. اين باغ 5 طبقه داشت و هر طبقه
با 15 متر فاصله برروي طبقه زيرين ساخته شده بود و در هر طبقه
گل ها و گياهان فراواني را کاشته بودند و شايد از آن جايي که شاخ
و برگ درختان به سمت طبقه هاي زيرين آويزان مي شده آن را باغ هاي
معلق گفته اند. البته بايد اضافه کرد کشور بابل در منطقه عراق
کنوني واقع بود. مجسمه زئوس مجسمه زئوس در سال 435 قبل از ميلاد در شهر المپيا ساخته شد.
المپيا شهري است که بازي هاي المپيک از آنجا آغاز شد. اين مجسمه
که شاهکاري از هنر و دانش بشري بود به نشانه احترام و پرستش زئوس
که به اعتقاد يونانيان خداي خدايان بود بر پا شده بود. جنس مجسمه
از سنگ مرمر خالص بود و براي تزئين بخش هاي گوناگون آن از طلا
و عاج استفاده کرده بودند. بلنداي اين شاهکار هنري که به 13 متر
مي رسيد بر اثر جنگ هاي گوناگون به کلي از بين رفت. معبد ديانا معبد ديانا 550 سال قبل از ميلاد مسيح در ناحيه افه سوس در
ترکيه کنوني ساخته شد. ساخت اين معبد آنقدر مهم بود که مردم شهرهاي
گوناگون با فرستادن هدايايي در ساخت آن شرکت کردند و پس از تکميل
از تمامي نقاط براي زيارت آن مي آمدند. طول و عرض معبد 130 در
69 متر بود و 27 ستون از مرمر خالص سقف آن را نگه مي داشت که هر
کدام از اين ستون ها حدود 19 متر ارتفاع داشتند. ولي در سال 365
بعد از ميلاد اروس توستن فقط به خاطر کسب شهرت و قدرت اين بنا
را به آتش کشيد اما بعد از مدتي آن را تعمير کردند و تالار جديدي
براي آن ساختند و سرانجام به فرمان نرون آنجا را به کلي ويران
ساختند. مجسمه آپولو
گفته مي شود که مجسمه آپولو که يکي از خدايان يونان قديم بوده
است در نزديکي آسياي صغير و در مدخل خليج رودس برپا شده بود. اين
مجسمه از جنس برنز و به ارتفاع 30 متر ساخته شده بود. نصب اين
مجسمه برروي زمين از شاهکارهاي معماري محسوب مي شده و مخصوصا حالت
ايستاده آپولو درحالي که پاهاي خود را باز کرده بسيار جالب بوده
است. اما مجسمه در سال 224 قبل از ميلاد مسيح بر اثر يک زلزله
شديد سرنگون شد و تا ساليان درازي به همان شکل برروي زمين باقي
ماند. پس از مدتي مردم براي استفاده از فلز برنز بدن مجسمه، تکه
هاي آن را جدا کردند تا آنکه بالاخره چيزي از آن باقي نماند.
آرامگاه ماسولوس در سال 352 قبل از ميلاد هنگامي که ماسولوس پادشاه کاريس در
ترکيه کنوني درگذشت آرامگاه باشکوهي از مرمر خالص براي او در شهر
هاليکارناس بنا کردند. اين ساختمان چهارگوش که محيط آن 140 متر
بود و سقفي هرمي شکل داشت، برروي تعدادي ستون استوار بود و بر
بالاي آن مجسمه کالسکه پيروزي با چهار اسب که شاه و ملکه بر آن
سوار بودند ديده مي شد. بلندي اين مقبره به بيش از 40 متر مي رسيد
و بارها توسط اعراب و بربر ها مورد حمله قرار گرفت تا اينکه به
سبب زلزله شديدي از بين رفت، اما در قرن نوزده ميلادي بخش هايي
از آن کشف گرديد که هم اکنون در موزه بريتانيا نگهداري مي شود.
فانوس درياي اسکندريه
شايد قابل استفاده ترين اين بناهاي هفتگانه چراغ دريايي بود که
در بندر اسکندريه مصر برپا شده بود. اين بنا 200 سال پيش از ميلاد
مسيح توسط يکي از فراعنه و براي تقديم به يکي از خدايان برپا شده
بود. اين ساختمان که بر بالاي آن کوهي از آتش برپا مي شد وظيفه
راهنمايي کشتي ها را داشت و در حقيقت اولين چراغ دريايي جهان بوده
است. اين فانوس دريايي تا 600 سال به خوبي انجام وظيفه کرد تا
آنکه سرانجام بر اثر زلزله اي کاملا از بين رفت.